Zeehondenakkoord
Op 3 juni 2020 hebben de 5 zeehondencentra, de 2 vrijwilligersorganisaties, de 5 kustprovincies, de gemeenten in het Waddengebied en het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit het zeehondenakkoord gesloten. Het Zeehondenakkoord brengt een eenduidige en zorgvuldige manier voor het opvangen van zeehonden in het Nederlandse kustgebied. De kern van het akkoord is dat de zeehondenopvang met de inzet van zeehondenwachters geprofessionaliseerd wordt en dat zeehonden alleen nog onder bepaalde voorwaarden opgevangen worden.
Zeehondencentra, vrijwilligersorganisaties en zeehondenwachters bepalen volgens het nieuwe ‘Handelingskader zeehondenopvang’ of een dier wel of niet opgevangen moet worden. Getrainde zeehondenwachters gaan zieke of verweesde zeehonden eerst observeren, in de meeste gevallen minstens 24 uur. Vervolgens besluiten Zeehondencentra of het dier wordt opgevangen. Zo krijgen moederzeehonden langer de kans om verloren pups terug te vinden en is er meer tijd voor zieke dieren om in hun natuurlijke omgeving te herstellen. Het Handelingskader is gebaseerd op het advies van de Wetenschappelijke Adviescommissie Zeehondenopvang uit 2018.
Om het Handelingskader goed uit te voeren worden zeehondenwachters opgeleid. De betrokken partijen zetten daarvoor een gezamenlijke opleiding op. Burgers in de omgeving van de stranden krijgen extra informatie over de nieuwe aanpak om zeehonden zo veel mogelijk met rust te laten. Het akkoord loopt tot 1 januari 2028 en wordt na vier jaar geëvalueerd.
Kijk voor het convenant en de Kamerbrief op: https://www.rijksoverheid.nl/documenten/convenanten/2020/06/03/zeehondenakkoord