Zeegras
Zeegras is een goede graadmeter voor de toestand van de Waddenzee. In zeegrasvelden leven talloze organismen, die weer als voedsel dienen voor vogels en dieren. Vroeger groeiden in de Waddenzee uitgebreide zeegrasvelden rond de laagwaterlijn, maar deze zijn rond 1930 verdwenen. Nu zijn er alleen nog kleinere veldjes op het wad zelf te vinden.
Er zijn twee soorten zeegrassen: klein zeegras en groot zeegras. Klein zeegras komt met name voor onder Terschelling, langs de Groninger kwelders en langs de rand van het Balgzand (in de kop van Noord-Holland). Groot zeegras komt voor in de Eemsmonding op de Paap en op een slik bij de Eemshaven (Voolhok). Daarnaast komen op diverse plaatsen losse planten voor. De aanwezigheid van Snavelruppia op het Balgzand is nog steeds opmerkelijk. Deze soort, die kan worden gezien als een soort 'zeegras' voor de meer brakke delen, komt in Nederland vrijwel niet in buitendijkse gebieden voor. Mogelijk is de aanwezigheid van deze soort hier een aanduiding dat het hier tegenwoordig wat brakker is dan voorheen.
Met de resterende zeegrasvelden gaat het variabel, zo blijkt uit de jaarlijkse monitoring. Ze zijn als regel redelijk vitaal, maar oppervlak en dichtheid variëren over de jaren. Er is een nieuwe locatie met Groot zeegras bijgekomen, ten zuiden van de Eemshaven.