Het uitzetten van Rotterdamse konijnen op Vlieland heeft effect
"Een, twee, drie, vier", telt de Vlielandse boswachter ecologie Carl Zuhorn van Staatsbosbeheer. Samen met een collega zoekt hij naar konijnen.
Zuhorn heeft de handteller bij zich, die klikt vier keer. Met groot licht rijden Zuhorn en ecoloog Jan Meijer door de duinen. In het veld zien ze de positieve resultaten van het uitzetten van zo'n zeventig Rotterdamse konijnen.
"Kijk, daar gaat er één", roept Meijer. Aan het eind van waar het licht reikt, schiet nauwelijks zichtbaar een konijntje het pad over. Het is de methode waarmee op de Wadden, maar ook langs de Noord-Hollandse kust, konijnen worden geteld.
Warmtecamera
Makkelijk is het niet. De konijnen zijn snel en komen al ver van het busje in beweging. Daarom zoekt Meijer met de schuifdeur open naar konijnen met een speciale kijker waarin een warmtecamera zit.
Daarmee zien ze veel meer konijnen, al blijft het op deze koude en natte avond wat mager. De beestjes blijven liever binnen. Wat dat betreft lijken ze precies op mensen.
Overdag, ook buiten de tellingen om, geven de signalen veel hoop, zegt Meijer, terwijl hij door het donker naast een fietspad rijdt.
