Inzaaien zeegras Waddenzee gestart
Rijkswaterstaat is gestart met het inzaaien van zeegrasvelden in de Waddenzee, nabij het eiland Griend. Dit gebeurt met de zogenoemde kitspuitmethode. Hiermee wordt 3200 vierkante meter zeegras aangelegd. Dit is een aanvullende versterking van het zeegras dat hier al eerder is aangebracht.
Rijkswaterstaat heeft dit jaar het herstel van zeegras overgenomen van Natuurmonumenten. De afgelopen jaren is uit onderzoek duidelijk geworden dat zeegras het beste kan groeien als diepte, golven en stroming optimaal zijn.
Donorzaad
Die omstandigheden zijn gevonden ten oosten van Griend, een onbewoonde wadplaat tussen Harlingen en Terschelling. Hier zijn nu ongeveer 700.000 zaden ingebracht door The Field Work Company en de Rijksuniversiteit Groningen. De schatting is dat dit zo’n 100.000 plantjes zal opleveren. Het donorzaad is uit Denemarken gehaald. Daar zijn nog grote smaragdgroene zeegrasvelden. Het zaad is vervolgens in de wadbodem geïnjecteerd met een kitspuit met daarin een mix van slijk en zaadjes. Op die manier is nu ruim 3.000 vierkante meter ingezaaid.
Ecosysteem
Het herstel van zeegras in de Waddenzee is één van de doelstellingen van de Kader Richtlijn Water, gericht op het verbeteren van de waterkwaliteit. Zeegrasvelden behoren namelijk tot de meest productieve ecosystemen in de wereld, net zoals koraalriffen, mangrove bossen en mosselbanken. Zeegras vangt slib in, stabiliseert de bodem en zorgt voor helderder en stiller water waarmee het een woon- of schuilplaats biedt voor planten en dieren. Die kunnen bovendien als voedsel dienen voor vogels en vissen. Dit vergroot de biodiversiteit van de Waddenzee.
Kwetsbaar
Grootschalig herstel van zeegras is echter een kwetsbaar en langdurig proces. Menselijke activiteiten die invloed hebben op de waterkwaliteit, zoals bodemverstoring door bijvoorbeeld visserij of baggeren, kunnen het herstel van zeegras bemoeilijken. Ook verontreinigde stoffen hebben een nadelige invloed op het herstel. Daarnaast kunnen stormen, droge zomers en koude winters, mede door klimaatverandering, een negatief effect hebben op zeegras.
Herstel
In de Waddenzee was zeegras tot de jaren ‘30 van de vorige eeuw een veel voorkomende plant die belangrijk was als ecosysteem. Door de aanleg van de Afsluitdijk, ziekten en een slechtere waterkwaliteit is het zeegras in het Nederlandse deel van de Waddenzee vrijwel helemaal verdwenen.
Als natuurbeheerder van de Waddenzee is Rijkswaterstaat verantwoordelijk voor het herstel hiervan. Rijkswaterstaat werkt in samenwerking met een aantal organisaties aan een meerjarige aanpak om zeegras weer permanent terug te krijgen in de Waddenzee.