Drones en de Waddenzee
Drones zijn sinds een aantal jaren niet meer weg te denken uit onze samenleving. Van de Intertoys-variant voor de kleinkinderen tot de stealth-variant voor gewapende activiteiten; je komt de term overal tegen.
In de Dikke van Dale komt het word ‘drone’ echter nog niet voor, en het is in de volksmond vooral een containerbegrip geworden voor alles wat op afstand bestuurd rondvliegt, ongeacht vorm of type. Beide waarschijnlijk een product van de gigantische groei die deze markt kent. Wereldwijd zijn er sinds twee jaar meer drones dan (commerciële) vliegtuigen, en in Europa alleen al gaan er maandelijks van de marktleider meer dan twintigduizend drones over de toonbank.
Met deze groei van markt en techniek komen ook allerlei airborne-toepassingen ineens binnen handbereik, en dat geldt zeker ook voor ecologisch onderzoek. Karteringen (terreinen in kaart brengen), tellingen en terrainmodelering zijn slechts enkele voorbeelden van wat er tegenwoordig mogelijk is met een drone. Waar dit voorheen enkel en uitsluitend lopend of vanuit een vliegtuig/helikopter kon worden gedaan, is er nu een extra mogelijkheid ontstaan.