Landschapsherstel Seinpaalduin Terschelling
Het Seinpaalduin; het meest in het oog springende duin op West Terschelling, al van ver te zien vanaf de boot en het eerste duin dat je ziet vanuit het dorp. Dit duin is de afgelopen maanden het toneel geweest van ingrijpende werkzaamheden.
Het bos dat begin vorige eeuw is aangeplant was sterk in oppervlakte uitgebreid en de bomen waren heel wat groter geworden. Dit had tot gevolg dat het weidse uitzicht vanaf het Seinpaalduin verloren was gegaan. Het karakteristieke open duin dat nog aanwezig was aan de zuidkant van het Seinpaalduin en omgeving, dreigde geheel verdrongen te worden door het zich uitbreidende dennenbos. In samenwerking met de gemeente en na overleg met omwonenden, vertegenwoordigd in de "werkgroep Seinpaalduin", heeft het Seinpaalduin een 'opknapbeurt' gekregen.
Door de bomen die buiten het oorspronkelijk aangeplante bos groeiden te kappen is een groot deel van het open duinlandschap weer teruggebracht naar de situatie van rond 1950. Vanaf het duin en de verschillende uitzichtpunten kijkt men nu weer over het dorp, de Noordzee, de Noordsvaarder en de Waddenzee. Vanaf de boot ziet men nu ook, hoog boven op het duin, het Seinhuisje en de Seinpaal.
Op dit moment wordt gewerkt aan een plan voor de nieuwe invulling van het duin, onder andere gebruikmakend van de maritieme geschiedenis die het Seinpaalduin rijk is. Gedacht wordt aan het herstel van twee kapen die in het verleden gebruikt werden ter navigatie voor schepen. Tot begin vorige eeuw was één van deze kapen nog aanwezig. Ook de huidige Seinpaal wordt geprobeerd te behouden, niet alleen vroeger maar ook nu nog wordt deze door eilanders (zelfs Vlielanders) en zeevarenden gebruikt om informatie over de windkracht van af te lezen. Het Seinhuisje staat op de nominatie om te worden opgeknapt, over de toekomstige invulling van het huisje wordt nog nagedacht.
Als er niets wordt gedaan is het duin over 30 jaar weer grotendeels dichtgegroeid. Regelmatig onderhoud in de vorm van het wegzagen van jonge dennen is dus nodig. Een andere mogelijkheid is de inzet van een kleine geitenkudde binnen een raster die zich telkens over het duin verplaatst.
De paden op het duin zijn weer toegankelijk. De trappen die toegang bieden tot het duin worden deels vervangen of verplaatst. Dit gebeurt waarschijnlijk pas volgend jaar wanneer het plan voor de invulling van het duin gereed is.