Amerikaanse zaaitechniek voor zeegrasherstel in de Waddenzee
Rijkswaterstaat en de Waddenvereniging doen een proef om het verdwenen zeegras in de Waddenzee terug te brengen. Hierbij wordt gebruik gemaakt van een speciale zaaitechniek uit de Verenigde Staten.
Vrijwilligers van de Waddenvereniging verzamelen komend weekend 100.000 zeegrassprieten op het Duitse eiland Sylt. Deze grassprieten worden begin volgende week in speciale drijvende zakken in zee gehangen op drie locaties (Balgzand, Uithuizerwad en Schiermonnikoog) in de Nederlandse Waddenzee.
Achtergrond
Voor 1930 stond een groot deel van de Waddenzee vol met zeegras. Door de afsluiting van de Zuiderzee en een ziekte is zeegras nu nagenoeg verdwenen uit de Nederlandse Waddenzee. Rijkswaterstaat en de Waddenvereniging willen het zeegras terugbrengen. Dit is een maatregel vanuit de Europese Kaderrichtlijn Water. Rijkswaterstaat zorgt voor voldoende, schoon en gezond water. Niet alleen voor mensen, maar ook voor planten en dieren. Zeegras vergroot de kraamkamerfunctie van de Waddenzee, vissen kunnen hun eitjes leggen in het zeegras, jonge vis vindt er beschutting en het is een favoriete leefomgeving voor de zeenaald en het zeepaardje. Daarnaast werkt zeegras mogelijk als natuurlijke klimaatbuffer. Doordat het zand vasthoudt kan de wadbodem beter meegroeien met een stijgende zeespiegel.