'Bambimania' blijft uit bij toeristen op Terschelling

WEST-TERSCHELLING - "Ah jasses, nee toch?" Titia en Anneke uit Amerongen walgen ervan dat het probleem met de edelherten op Terschelling met het geweer wordt opgelost. "Ik dacht dat ze met verdovingspijltjes zouden schieten om ze levend te vangen. Schieten ze ze nu écht dood?" Het bevestigende antwoord maakt de vriendinnen niet blij. En dat de klus al bijna is geklaard en er een dag eerder nog een drachtige hinde op enkele kilometers van hun verblijfplaats in Midsland-Noord naar de eeuwige jachtvelden is gezonden, stemt ze al helemaal niet vrolijk. "Gatsie. Als we dat hadden geweten waren we deze vakantie ergens anders naartoe gegaan."

Maar niet alle toeristen op Ter schelling zijn in de ban van 'Bambimania'. Het kost zelfs moeite vakantiegangers te vinden die van de affaire op de hoogte zijn. En is dat al het geval dan is de actuele stand - vijf geschoten, een dood gevonden en eentje gevangen - bij de meesten niet bekend. Een groep van ongeveer dertig nordic-walkende ouderen uit Den Helder heeft toevallig in het pension een lezing gehad over Terschelling. Daarbij werd zijdelings verteld over de herten. Een van hen weet dat het een uit de hand gelopen cafégrap was. En ja, dat de jacht tijdelijk was gestopt in verband met de voorjaarsvakantie. De meesten vinden het maar gedoe om niets. Bij Formerum rijden drie meisjes paard. "Zitten ze hier dan ook? Nou dan letten we goed op."

Het probleem is dat zelfs de jagers niet precies weten waar de dieren zitten. De groep edelherten zou zich in tweeën hebben opgedeeld. De jagers concentreerden zich eerst op de groep dieren die zich ophield ten noorden van Hee. Vooral in het coulissenlandschap bij camping De Kooi. De tweede groep zou op de Boschplaat zijn, in het uiterste oosten van het eiland. De groep herten bij Hee is inmiddels geëlimineerd. Maar tot hun verbazing kregen de jagers ze toch in het vizier toen ze in het gebied op zoek waren naar ander wild. En in zo'n situatie mochten ze de trekker overhalen, had minister Donner gezegd. Hadden ze in het gebied dan toch een hert gemist? Of kwam deze van de Boschplaat? Een edelhert loopt moeiteloos 25 kilometer per dag.

Gert Jan Moes van camping De Kooi vindt het jammer en onnodig dat de dieren afgeschoten worden. "Er is enorm geklungeld bij het vangen. Hier op de camping had dat makkelijk gekund. De dieren stonden hier vrijwel iedere ochtend op dezelfde plek." Talloze edelhertkeutels ondersteunen zijn bewering. "Bouw een kijkhut en je schiet ze van korte afstand met een verdovingspijl. Maar dat vonden ze niet nodig. De mensen van het LNV (ministerie van landbouw en natuur) zouden de klus wel klaren. Daar vertrouwden we in eerste instantie op. Maar achteraf hadden jagers en andere natuurmensen van het eiland het beter zelf kunnen doen. Ik weet zeker dat het hen gelukt was. Een deskundige van LNV schoot een pijltje af dat 10 meter voor het dier op de grond viel. 'Oeps, luchtdruk verkeerd ingesteld', zei de schutter. Dergelijke stommiteiten en de betweterigheid van LNV zijn er de oorzaak van dat de dieren nu moeten worden afgeschoten", meent de campingbaas stellig.