Ameland en gasboringen tot elkaar veroordeeld

Gasveldjes van niks zijn het eigenlijk. Nog een beetje kleiner en je kunt er niks mee. Met het gas dat er uit komt kan Nederland niet langer dan een maand de kachel laten branden. Dan is het foetsie. Ben je twintig jaar lang voor aan het boren geweest. Is het allemaal wel de moeite? De Nederlandse Aardolie Maatschappij (NAM) vindt van wel. Die wil heel graag nieuw aardgas aanboren op Ameland.

Het gaat om twee gasvelden die drieduizend meter diep in de grond liggen, een paar kilometer ten noorden van het eiland. Nes Noord en E27, zo heten de velden. Om erbij te komen, is een nieuwe plek nodig vanwaar naar de velden geboord kan worden en het richting gaspijpleiding kan.

In het voorjaar wees de NAM recreatiegebied de Vleyen (tussen Nes en Buren) aan als perfecte plek. Volslagen onmogelijk, zo peuterden de eilanders het gaswinbedrijf al snel aan het verstand. Nu is Buren-Oost de gedroomde plek voor het platform vanwaar over een paar jaar al geboord en geproduceerd (zoals de maatschappij het ontrekken van gas aan de bodem noemt) moet gaan worden.

De NAM kwam de nieuwe plannen woensdagavond toelichten in een informatieavond voor eilanders op Klein Vaarwater bij Buren. Op een steenworp afstand van de gewenste winplaats, die aanschurkt tegen de duinen. De ruim tweehonderd aanwezigen werd geschetst hoe het er daar straks uit komt te zien: een asfaltplatform met een container erop en een hek eromheen.

Tijdens het boren komt er een meer dan vijftig meter hoge toren op het terrein te staan. Midden in natuurgebied is dat geen gezicht, vinden de eilanders. Ze hebben gelijk. Ameland wordt niet fraaier van de nieuwe booractiviteiten. Wellicht de grootste angst die leeft is dat toeristen weg zullen blijven als gevolg van een minder natuurlijk Ameland.

Dieptepunt in esthetisch opzicht wordt wellicht het aanleggen van de pijpleiding die van de Ballumerbocht in het westen van het eiland moet gaan lopen naar de winplek Buren Oost. Vandaar uit gaat de vijftien centimeter dikke leiding verder naar het oosten over het Oerd en uiteindelijk naar de al bestaande NAM-locatie Ameland Westgat.

Amelander raadslid Gunda Brunotte vroeg zich af hoe het mogelijk is dat de NAM wil graven in Natura 2000-gebied het Oerd, terwijl het zo beschermd is dat zij er niet eens met haar paard mag lopen. Onder een deel van de eilanders leeft het idee dat het gaswinbedrijf boven alle wetten is verheven. "De NAM rammelt even met een zak geld en het is gepiept", zei eilander Martin Oud.

Deze houding ten opzichte van de NAM is meer dan begrijpelijk. Moet het bedrijf het gas dan maar laten zitten en zo snel mogelijk van het eiland vertrekken? Nee. Zolang er geen goedkope groene alternatieven zijn voor fossiele brandstof, is het aan de NAM om aardgas op te sporen en naar boven te halen. Voor Ameland is het pech hebben dat het toevallig op een paar van die veldjes zit.

Heel erg aan de maat zijn die dus niet. Dat is echter geen reden om er dan maar niet aan te komen. De grotere velden in Nederland zijn op, het is tijd voor de kleintjes om het land te verwarmen. Ameland moet er maar op vertrouwen dat de NAM pas de benodigde vergunningen krijgt als is aangetoond op welke manier de gevolgen voor natuur en milieu het kleinst zijn.