De trouwste partner

AG Ems heeft er inmiddels drie verhuizingen op zitten aan de dijk. Het voorlopig laatste pronkstuk is de nieuwe terminal. Het ziet er allemaal net anders uit dan de vorige opstapplaatsen naar het Duitse Waddeneiland Borkum. Voortaan begint Borkum al in de Eemshaven. De typisch Borkummer strandstoelen illustreren de bijzondere connectie met het eiland en zelfs de flora wordt overgeheveld naar de Noord-Groningse haven. De voor Borkum zo typische planten en struiken zijn inmiddels geplant rond de terminal. Sommige mensen verklaarden AG Ems voor gek toen het in Emden gevestigde familiebedrijf in de Eemshaven een dependance opende. Noord- Groningen? Wat hadden ze er te zoeken? Het was er plat en verder had je er hélemaal niets. Ja, een paar dijken, schapen en veel akkerbouw. Daar was zelfs het voor Duitsers als saai bestempelde Ost-Friesland een eldorado bij. Nu, ruim drie decennia later, is het dé ideale opstapplaats voor de overtocht naar Borkum.

"Natuurlijk is het geen opstap naar Ibiza of Mallorca, maar Borkum is een geliefd eiland en het heeft een bijzondere flair", zegt directeur Bernhard Brons. De cijfers liegen niet. Afgelopen jaar vervoerden de schepen Münsterland en Groningerland in totaal 300.000 mensen van en naar Borkum. Een record in de historie van AG Ems. Daar kwamen ook nog eens 50.000 auto's bij. En voor dit jaar verwacht Brons zelfs een lichte stijging. De boekingen voorspellen weer een topseizoen.

Met name de korte vakanties zijn in trek. "We hopen vijfduizend extra mensen te kunnen vervoeren. We hebben altijd geloofd in de Eemshaven. We kregen destijds niet eens subsidie en hoefden dus niet over de streep te worden getrokken." Ondanks de vette zwarte cijfers en toenemende belangstelling, was de start allesbehalve vlekkeloos. De handen van Brons grijpen naar zijn voorhoofd. Hij herinnert zich de inktzwarte periode in 1978 maar al te goed. Hij was weliswaar nog niet bij het bedrijf aan het werk, maar kent de verhalen.

Vol ambitie begon de rederij haar lijn tussen Eemshaven en het Deense Esbjerg. Uit de grond gestampt om transporteurs uit de Benelux naar Scandinavië te vervoeren. Er lagen afspraken met Nederlandse transporteurs, maar de lijn flopte grandioos. "Het was het slechtste jaar in de historie van ons bedrijf. In april 1978 begonnen en driekwart jaar later werd de lijn vanwege de slechte belangstelling al weer opgedoekt. Per dag leden we 13.000 Duitse marken verlies."

Dat verlies is heden ten dage ruimschoots goed gemaakt. En het eerste schip, de Emsland, speciaal gebouwd in het Japanse Osaka, werd van de hand gedaan. Hij doet tegenwoordi dienst op de lijn St. Malo-Jersey. Vijftig minuten doen de schepen er nu, na de verplaatsing van de terminal, over om de tien zeemijlen naar Borkum af te leggen. Een tijdwinst van krap vijf minuten ten opzichte van afgelopen jaar toen nog elf zeemijlen moesten worden afgelegd.

Maar dat scheelt enorm veel. Want al met al boekt AG Ems op een dag zeker anderhalf uur tijdwinst als alle dagelijkse overtochten bij elkaar worden opgeteld. "Dat bespaart veel brandstof." Blij is Brons ook dat de Nederlander steeds vaker voor de Eemshaven kiest met als bestemming Borkum. Nederlanders zijn prettige gasten aan boord. Zeker minder luidruchtig dan de Duitsers. Maar over beide groepen geen kwaad woord. Nog nooit is de rederij slachtoffer geweest van vandalisme. De schepen worden altijd piekfijn achtergelaten.

Bij de rederij AG Ems staan 370 mensen op de loonlijst. Zestig mensen zijn dit jaar in opleiding en kunnen bij geschiktheid op een baan rekenen.