Ruzie om vissen bij Mauritanië
Amsterdam - Het Nederlandse visbedrijf Holland Shellfish is volgens Greenpeace van plan kwetsbare visgronden voor de kust van Mauritanië te gaan bevissen met een methode die om milieuredenen is verboden in de Waddenzee.
Het gaat om de zuigkorvisserij, die de bodem omploegt en het milieu ernstig schade toebrengt. Greenpeace heeft een rapport daarover gisteren tegelijkertijd in Afrika en Europa gepresenteerd.
Volgens de milieuorganisatie zouden de activiteiten van Holland Shellfish, gevestigd in Yerseke, het werk van lokale vissers in het West- Afrikaanse land - veelal de enige bron van inkomsten en voedsel daar - ernstig in gevaar brengen. Shellfish Holland betwist de aantijgingen van Greenpeace met kracht. "Wij wachten nog op een concessie van de overheid in Mauritanië", zegt directeur Simon Lenger.
"Het zou gaan om een project van drie jaar in een beperkt gebied, dat zal worden begeleid door een groep van internationale biologen, ook uit Mauritanië en Nederland. Wij zijn van plan MSC-certificering aan te vragen, om aan te tonen dat dit een duurzame vorm van vissen is." Als Holland Shellfish de vergunning krijgt, is die 'gekocht van een straatarm land', aldus Greenpeace.
Een onderzoek van het Nederlandse visserijen milieu-instituut Imares heeft volgens Lenger uitgewezen dat deze beperkte visserij op schelpdieren het milieu slechts gering belast. Greenpeace verwerpt dat. "Wij hebben ter plaatse in november 2007 en april 2008 duikonderzoek uitgevoerd. Daaruit bleek dat de schelpdierbanken waar Holland Shellfish zich op wil richten, al ernstig aangetast zijn". Dat is volgens Greenpeace gebeurd door zowel legale als illegale mechanische visserij. "Verdere industriële visserij zou de schade nog veel erger maken". Lenger betwist ook dit.
"Volgens onze gegevens ligt er in het gebied waar wij willen vissen voor 1,5 miljoen ton aan schelpdieren. Daarvan willen wij er per jaar 15.000 ton opvissen. Dat kan milieutechnisch gezien best." Hij wijst erop dat het gaat om 'kleine dagvangsten', die meteen in Mauritanië zelf zullen worden verwerkt, waardoor honderd mensen werk krijgen.
De lokale bevolking vist met kleine bootjes en traditionele methoden. Bij grootschalige mechanische visserij, zoals met de zuigkor, wordt de bodem omgewoeld en wordt alles dat losraakt met grote buizen naar het schip gezogen. Er is erg veel bijvangst, die beschadigd of dood weer wordt teruggegooid. "De bodem ziet er onderwater na afloop uit als een kaal rotslandschap.
Herstel duurt vele jaren en brengt bovendien het hele ecosysteem in de omgeving in gevaar", aldus Greenpeace. Het steekt de milieuorganisatie dat Shellfish Holland gebruik maakt van verdragen van de EU met Mauritanië, die juist bedoeld zijn om overbevissing te voorkomen. Ook lift het mee op een ontwikkelingsproject van Nederland in Mauritanië voor armoedebestrijding door economische ontwikkeling. Greenpeace verwacht geen enkel voordeel voor land en bevolking. (GPD)