Gamen op Ameland

Met kleine, bijkans vierkante oogjes, zit een aantal studenten achter de computer. Het is laat geworden. Niet in de dorpskroeg of de bar van het eilander bungalowpark Klein Vaarwater bij Buren, maar achter het beeldscherm. Eén groep heeft zelfs tot half zes 's morgens doorgewerkt. Het is donderdag. De ontwerpers hebben tot vrijdagochtend tien uur de tijd om hun game af te maken. "Als het moet, werken we de hele nacht door", zegt Nick Timman (18), die in Amsterdam naar het Mediacollege gaat. Hij studeert voor programmeur en heeft allerlei ingewikkelde codes op zijn scherm staan.

Ontwikkelaars en uitgevers van computerspellen en studenten van allerlei multimediaopleidingen uit verschillende landen hebben deze week de handen ineengeslagen op Ameland. Op Klein Vaarwater deden zij mee aan het educatieve festival G-ameland. In zo'n twintig groepjes van vijf personen ontwierpen zij elk een game met bijbehorende muziek. Het winnende spel, dat over de natuur en toerisme op het eiland moet gaan, wordt ook daadwerkelijk op de markt gebracht. G-ameland is georganiseerd door de opleiding Communicatie en Multimedia Design van de Noordelijke Hogeschool Leeuwarden(NHL).

Het festival moet een blijvertje worden. Het is de bedoeling dat er over enkele jaren zo'n vijfhonderd deelnemers zijn. De NHL wil met onder andere dit evenement Friesland als het gamewalhalla van West- Europa op de kaart zetten. De game-industrie is wereldwijd groter dan de film- of muziekindustrie. Internationale hotshots uit deze industrie waren op Ameland voor begeleiding, lezingen en workshops. De coryfeeën zitten ook in de jury, die vanmiddag op de boot terug bekendmaakt welke game heeft gewonnen.

De praatjes zijn interessant, maar niet alle sprekers kunnen boeiend vertellen, vindt Timman. "Het leukst was Ernest Adams, een Amerikaan en een vlotte prater. Hij had een goed verhaal over de psychologische aspecten en de toekomst van games", zegt hij. De programmeur blijft strak naar het scherm van zijn laptop staren in huisje 145. Luide muziek, zowel van de digitale radio als van de game die hij maakt, schalt uit de speakers. Timman werkt met vier andere studenten uit Amsterdam aan een computerspel dat "fun en gewoon playable" moet zijn, maar vooral niet té informatief. De groep dacht eerst aan een zeehondenrace op het strand, waarbij de dieren sneller vooruit komen als zij onderweg vis weten te vangen. "Maar dat was een cheap idee man", zegt studiegenoot en vormgever Jermaine Martis (20). Te gemakkelijk. Het is uiteindelijk een spel geworden waarbij de speler een strandkasteel moet beschermen tegen de golven van de zee. "Dat is goed te begrijpen voor de kinderen", zegt Martis studiegenote Verena Gefferie (20), die eveneens vormgever is. Door haar ontworpen kwallen en zeehonden leuken het spel op. "Tijdens een strandwandeling hebben we dit concept bedacht. De speler kan het strandkasteel met met duintjes beschermen." "Zo willen we kinderen leren dat duinen er niet ter decoratie zijn, maar gewoon belangrijk voor de bescherming van de kust", vult Timman aan. "Een game als deze werkt beter dan over de geschiedenis te vertellen. Deze shit blijft meer hangen. Als je over vroeger begint, haken ze af. Dat is saai."