Waddenruzie gaat verder in Afrika
Voor de kust van Mauritanië ligt een schat: ongerepte banken met venusschelpen.
De kokkelvissers die in Nederland van de Waddenzee zijn verdreven, willen de schelpen graag opvissen. Ze vinden echter het Wereld Natuur Fonds en de Stichting Wad op hun weg. Die vrezen dat de geschiedenis zich zal herhalen.
Holland Shellfish uit Yerseke, dat voorheen de kokkelsector beheerste, heeft het voortouw genomen. Het bedrijf heeft bij de Mauritaanse overheid toestemming gevraagd de venusschelpen te mogen exploiteren.
Directeur Simon Lenger van Holland Shellfish vindt het bizar dat de natuurorganisaties in Mauritanië wederom zijn pad kruisen. Hij is met name boos op professor Theunis Piersma uit Gaast, onderzoeker bij het Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee (Nioz) op Texel. "Die liegt er weer op los over mijn plannen. Ik heb nog geen schelp opgevist, toch word ik nu al afgeschilderd als een natuurramp."
Piersma reageert laconiek: ,,Wat moat ik der fan sizze? It is in spultsje fan: 'zoals de waard is vertrouwt hij zijn gasten'. Ik haw my noait yn it iepenbier útlitten oer dizze kwestje. Dat is myn plak ek net. It WNF kin dit skoan ôf.''
Dat de wadbiologen van de Universiteit van Groningen en het Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee (Nioz) op Texel zich op de vlakte houden, heeft een reden. De venusschelpen liggen net buiten de grens van het voor wadvogels zeer belangrijke nationale park Banc d'Arguin. Vogels die in ons waddengebied broeden, of er in de herfst tijdens de vogeltrek bijtanken, overwinteren hier.
Vanwege die relatie met de Waddenzee verrichten Nederlandse biologen er elk jaar onderzoek. Nioz, Natuurmonumenten, en WNF zijn er kind aan huis. Ons land ondersteunt het beheer van het zusterwad ook financieel. Piersma: ,,Wy binne te gast yn sa'n lân. Dan past ús in oare opstelling. Mar as it WNF ferlet hat fan wittenskiplike evidinsje, dan wolle wy dy wol leverje.''