Rimpeltjes in de vijver van Ferwerderadiel
FERWERT - De zeeën gaan zelden hoog in de raadzaal van Ferwerderadiel. Op die schrik na dan, dat nieuwkomer Gemeentebelangen Ferwerderadiel (GBF) acht jaar geleden vanaf nul de tweede partij werd na het CDA.
Maar het politieke palet is onveranderd divers met de PvdA, VVD en ChristenUnie en een snuf couleur locale in de vorm van de FNP. Gezamenlijk kijken ze nuchter en realistisch een wereld in, waarin de agrariër nog steeds een belangrijke plaats heeft. Ook in de raad.
Het is tekenend dat Ferwerderadiel tot die gemeenten hoort die een 'nee' lieten horen tegen plaatsing van het Wad op de lijst van werelderfgoed. De angst voor beperkingen van extra regels en voorschriften is diep geworteld. ,,Een gemiste kans'', vond een minderheid, die een combinatie met natuurontwikkeling en toerisme wel ziet zitten.
Nu komt de toerist vanzelf wel langs, met de Dokkumer Ee in het zuiden en cultuur-historische sporen als eeuwenoude kerkjes en terpen - Nederlands hoogste terp ligt in Hegebeintum - duidelijk in het landschap.
De gemeente beseft dat het de kunst is recreant en toerist iets te bieden en hem vast te houden. ,,Maar als je wat wilt heb je land en ruimte nodig en dan gaan bij de agrariërs meteen de hakken in de grond'', zegt Jan Buenk (PvdA). Eerder omschreef hij de gemeente eens als ,,het België van Ameland'': de mensen trekken er alleen maar door.
Bij Burdaard staat wel een soort watergebonden recreatiepark met zomerhuizen op stapel, maar zover is het nog niet. De aandacht gaat allereerst bescheiden uit naar de ontsluiting van de Noordelijke elfstedenvaarroute. Ferwerderadiel geeft er €100.000 voor en verwacht ,,een sterke impuls voor recreatie en toerisme''.
De eerstvolgende test of het Ferwerderadiel ernst is met het toerisme is de beslissing of de VVV uit mag groeien tot een volwassen organisatie. De meningen zijn verdeeld, maar burgemeester en wethouders zetten hoog in. En het mag wat dit college betreft best wat kosten.
Bescheiden blijven of toch flink uitpakken, is ook op economisch gebied de vraag. Aanwezige industrieterreinen bieden eigenlijk alleen lokale bedrijven de ruimte, met uitzondering van Marrum. In Burdaard is een nieuwe bedrijventerrein de 'Hikkaard' in ontwikkeling, maar voor industrie van enige betekenis lijkt geen plaats.
Dat betreurt vooral de VVD, die grotere ondernemingen liever vandaag dan morgen de kans zou geven. Een activiteit als mestvergisting bijvoorbeeld, wat veel energie in de vorm van warmte oplevert, in combinatie met kassen. De gemeente telt al drie mestvergisters.
Het kan helpen dat burgemeester Wil van den Berg wel vooruit wil. Hij wordt omschreven van ,,heel ambitieus'' tot ,,wel eens wat al te ambitieus.'' Wat woningbouw betreft zet de gemeente in elk geval hoog in: gemiddeld 25 woningen per jaar er bij. Ook hier klinken waarschuwingen: grote projecten zijn mooi, maar de gemeente moet het wel kunnen betalen.
Ferwerderadiel koestert zijn zelfstandigheid. Waar het niet anders kan richt het de blik naar de andere Middelseegemeenten - ook wel de G4 genoemd. De band van oudsher met Dongeradeel, is aan slijtage onderhevig, maar nog steeds aanwezig.
Er gaan geluiden op de band met de G4 verder te intensiveren, maar dan wel met overleg. Eigenlijk mag de burger er niets van merken. Weer komt het om de hoek kijken: er moet wel wat gebeuren, maar het mag vooral niet te drastisch. Vooruitstrevendheid en de bescheiden mentaliteit van 'beide voeten op de grond' zijn twee tegenkrachten. In gelijke mate uitgeoefend, gebeurt er uiteindelijk niets.