Groninger Atlantis komt niet boven water
SCHIERMONNIKOOG
Een zoektocht naar een verloren eiland uit de Middeleeuwen. Het lijkt wel een thema voor een avonturenroman.
De tocht heeft meer mythische trekjes. De lange baard en de rode peilstok van wadgids André Staal roepen herinneringen op aan de tovenaar Gandalf uit 'Lord Of The Rings' van J.R.R. Tolkien.
Bovendien blijkt de meetapparatuur van geoloog Koos de Vries een zeldzaam kristal te bevatten, ter waarde van ruim €100.000, waarvan er maar drie in Nederland zijn. Het klinkt bijna magisch.
Toch krijgt het gezelschap niet de kans om weg te zwijmelen in grootse fantasieverhalen. De moderne apparatuur heeft namelijk kuren. De Vries krijgt zijn apparaten, een grondradar en een Medusadetector die de straling van grondlagen meet, niet aan de praat.
Op knieën zit hij in het zand. Zijn mobiele telefoon drukt hij tegen het oor. Tegelijkertijd is hij driftig aan het toetsen op de computer. Afwisselend houden groepsgenoten een fijn geweven sjaal boven zijn hoofd tegen de regendruppels. De moderne techniek laat het echter afweten.
Er blijkt sprake van kabelbreuk. Op het strand van het meest oostelijke gedeelte van Schiermonnikoog zijn geen reserveonderdelen voorhanden. De Vries moet teleurgesteld zijn spullen weer naar de boot slepen. ,,Zo blijft het een mysterie'', zegt hij.
Het is namelijk nog niet eens zeker of Bosch er echt gelegen heeft. Het eiland komt voor in oude archiefstukken, zoals historici Hidde Feenstra en Albert Buursma vaststelden. Maar er is geen tastbaar bewijs op de plek zelf. Met de meetapparatuur had een fundament, een oude put of een akker gevonden kunnen worden.
Daarmee hadden andere wetenschappers verder kunnen werken. Zoals archeoloog Egge Knol van het Groninger Museum. Een los voorwerp is voor hem minder waardevol dan een fundament. ,,Iets kan immers ook gewoon in de Middeleeuwen overboord gegooid zijn door een schip.''
Gelukkig hebben de wetenschappers meer ijzers in het vuur. Duikers Jules de Jagher en Arie Nauta zullen de bodem onderzoeken bij de zandbank Simonszand. Helaas kan de boot, de Boschwad, hen daar niet brengen. Die zit muurvast op het strand van Schiermonnikoog.
Wethouder Louis Wiersema brengt uitkomst. Hij stelt zijn zeiljacht beschikbaar om de duikers naar het Simonszand te brengen. Op zo'n 12 meter diepte onderzoeken zij op de tast de bodem. Ze komen weer boven met vier boterhamzakjes met zand. Bodemmonsters. Maar geen Bosch. ,,Dit is het Groninger Atlantis'', klinkt het aan boord.