De eerste vaart naar waddeneiland Juist

Gepubliceerd op 25 juli 2006OverigAangemaakt door Dagblad van het Noorden (Sjoerd Jansen)

Het Wapen van Borkum van rederij AG Ems doorklieft op een zonnige maandagochtend de golven van de Waddenzee naar Juist.

Zo'n 150 nieuwsgierige noorderlingen maken de tocht mee. Het is de eerste keer dat de veerboot het Duitse waddeneiland vanuit de Eemshaven aandoet.


Juist/Eemshaven - De opa's lopen met een stok en dragen een gehoorapparaat. Maar aan hun ogen mankeert blijkbaar nog niets. "We zijn hier expres bij de trap gaan zitten. Dan kunnen we de benen van mooie vrouwen bekijken, wanneer ze naar boven lopen", zegt de 85-jarige Ton Rozeboom lachend. Hij is samen met zijn hoogbejaarde maten. Ze vermaken zich prima aan boord van de veerboot. Allemaal hebben ze in hun leven te maken gehad met de zeevaart. De een zat bij de marine, de ander werkte meer dan veertig jaar bij rederij Wagenborgen, terwijl zijn vriend vroeger op de grote vaart voer. Volgens de oudste van het stel, Jan de Vries, bestaat het groepje uit vrienden die zich anders onledig houden met een potje ouwehoeren en kaarten in hun Delfzijlster serviceflat. "We zijn wel eens naar Borkum en Norderney geweest. Maar nog nooit naar Juist. Dus toen we hoorden er vandaag vanuit de Eemshaven voor het eerst een boot naar Juist zou vertrekken, besloten we met- een mee te gaan." Volgens bedrijfsleider Rolf Bouwman van AG Ems is de nieuwe bestemming er gekomen op verzoek van de klanten. "We kregen daar vragen over. We varen deze weken nu ook vanuit de Eemshaven direct naar Norderney. Voor de eerste twee vaarten naar Norderney was de belangstelling te gering. Dus die gingen niet door. Maar de volgende waarschijnlijk wel." Voor Juist is in ieder geval ruim voldoende interesse. Zoals van Willy en Ellen Dieterman en Harrie en Antje Sienot uit Uithuizen en Uithuizermeeden. "Op Juist zijn we nog nooit geweest. Dus dat willen we eens zien", klinkt het. Wandelen, zwemmen en genieten van de natuur, dat is wat de echtparen van plan zijn. Na een kleine twee uur verschijnen dan de contouren van het langgerekte, maar smalle eiland Juist. Kapitein Bernhard Koormann vaart het schip behendig door de uiterst kleine en ondiepe vaargeul. Het tij levert maar zelden hoog genoeg water om een veerboot te laten aanmeren. Dus ook daarom blijven tochten naar Juist een bijzonderheid. Juist blijkt ideaal voor ouderen en ouders met jonge kinderen. Pubers zullen zich op het eiland, dat slechts beschikt over een klein discotheekje, snel vervelen. Maar wie tot rust wil komen, is in het Heilnaturbad en natuurgebied op zijn plaats. Auto's zijn er niet. Alles gaat met paard en wagen. De fiets is verder het belangrijkste vervoermiddel. Vanuit de haven is het dorp binnen enkele minuten te bereiken. Hetzelfde geldt voor het strand, waar je als badgast een zee van ruimte tot je beschikking hebt. Druk is het niet. Van de fietspret moeten geen al te grote verwachtingen worden gekoesterd. Het 1800 inwoners tellende Juist - met jaarlijks honderdduizend bezoekers - kent slechts een fietspad, dat opeens in de duinen ophoudt. Er zit dan niets anders op, dan dezelfde route weer terug te rijden. Wel uitkijken voor de paardenpoep. De enige gastarbeider die het eiland telt ruimt met z'n poepschep alleen op in het dorpje zelf. Dus je karretje is er zo doorheen gereden. Om klokslag acht uur verschijnen de roodverbrande noorderlingen weer op de kade om met het Wapen van Borkum de thuisreis aan te vangen. Hoe was het? "Fantastisch!" klinkt het in koor.