'Winterpaviljoen' voor jonge, grijze zeehondjes

Voor het eerst hoeft bij binnenkomst van een golf weesjes niet elk hoekje en gaatje van het centrum - kantoorruimten inbegrepen - te worden gebruikt. De tijd van improviseren is voorbij: zeehondenjongen krijgen onderdak in een splinternieuw, demontabel 'winterpaviljoen'.

Pieterburen - Vorig jaar werd geprobeerd de opvang van jonge, grijze zeehonden te regelen met kunststof kalverhokken. Dat bleek geen succes. Voor de mensen van de crèche was de verzorging een koude en zware klus. Het 'winterpaviljoen' brengt verandering in die situatie, zegt Karst van der Meulen van het Pieterbuurster opvangcentrum. Verwarming houdt de temperatuur in het onderkomen boven nul. "Dit is nu de best mogelijke oplossing voor de opvang van jonge, grijze zeehonden. Ik ben blij dat wij ons kantoor straks niet meer uit hoeven." De grijze zeehond brengt jongen ter wereld op hooggelegen zandplaten, zoals de Richel en de Engelse Hoek tussen Vlieland en Terschelling. Dat gebeurt in de maanden december en januari. De zuigelingen hebben een witte donsvacht. Het duurt zo'n drie weken voordat zij het water in kunnen. In die periode groeien zij met grote snelheid: van zo'n acht kilo geboortegewicht tot ongeveer veertig kilo. Stormen en hoog water kunnen er echter de oorzaak van zijn dat de jonge dieren te vroeg in het water belanden. Hun moeders doen hun uiter ste best bij ze te blijven, maar bijvoorbeeld verstoringen door toeristen kunnen roet in het eten gooien. Zo snel mogelijk moeten de jongen dan worden opgevangen. Het komt voor dat tijdens stormachtige winters zo'n 80 tot 90 jonge grijze zeehonden in Pieterburen logeren. Dat moet de eerste weken - net zoals op het wad - op het droge gebeuren. In het winterpaviljoen zijn 27 boxen geïnstalleerd. In elke box is ruimte voor twee jongen. Ook zijn er vier bassins voor de iets oudere grijze zeehonden. In elk daarvan kunnen drie weesjes te recht.