'Waddenzee is wankel evenwicht. Dat snapt een kind'
Eemshaven - Vechten tegen de bierkaai. Die uitdrukking kan waddenschilder Geurt Busser gestolen worden. Gisterochtend trok hij andermaal ten strijde tegen de gaswinning in de Waddenzee. Drie garnalenvissers uit Usquert streden met hem mee.
Met enig gevoel voor theater maakt hij van zelfs de kleinste eenmansactie een gedenkwaardige actie. Gisteren had hij het weer voor elkaar in de Eemshaven. Waddenschilder Geurt Busser uit Warffum liet voor de zoveelste keer horen dat de Waddenzee kapot gaan aan de gaswinning.
Dat kun je op veel manieren laten weten. Boos. Of opstandig. Of groots. Voor Busser niets van dat al. Zijn actiecomité is maar klein. Hijzelf en drie garnalenvissers uit Usquert. Ze houden een spandoek omhoog tussen twee vissersboten. 'Oneindig Wad' staat erop en dat is alles wat het wad is voor Busser. Hij heeft er een stukje bijgeschreven, alvast voor de waddenconferentie van begin november op Schiermonnikoog. Dat eindigt met "Ik vraag u, deelnemers aan de trilaterale ministersconferentie over de Waddenzee: Respect voor de Waddenzee. Stop gaswinning en bodemdaling. Dan neem ik voor u mijn hoed af."
En wat droeg Busser gisterochtend? Juist, een hoed. Hij vindt zichzelf geen roepende in de woestijn. Natuurlijk, de NAM, die de gaswinning voorstaat, is rijk en machtig. Volgens Busser worden alle wetenschappelijke onderzoeken naar de gevolgen van gaswinning betaald door de NAM. "Wiens brood men eet, diens woord men spreekt." Maar toch ziet hij kans zijn strijd te winnen. In het verleden is het immers wel vaker gebeurd dat een kleintje het uiteindelijk wint van de logge, nauwelijks te overwinnen reus. Busser heeft zo zijn argumenten tegen de gaswinning. "De Waddenzee is een evenwicht. Een heel gevoelig evenwicht. Dat kan een kind begrijpen. Gaswinning helpt dat evenwicht om zeep." Hij staat niet alleen. Vorig jaar vormden duizenden waddenliefhebbers met brandende fakkels een lint langs het wad. Zij gaan verder met hun leven. En daarin zit hem precies het verschil. Busser gaat ook verder met zijn leven, maar dat speelt zich af op de Waddenzee. Daar schildert hij, dat is zijn werk, zijn dagelijks vertier. Hetzelfde geldt voor de vissers uit Usquert. Die zien net als Busser hun werkterrein de vernieling in gaan door de gasboringen. "Het is onrechtvaardig. Wij moeten ons aan allerlei regels houden, terwijl de NAM onder water van alles overhoop haalt. Daar is geen garnaal meer te vinden. Sterker nog, wij kunnen daar straks niet eens meer varen, want het wad wordt vlak. De vaargeulen verdwijnen", zegt visser Gerrit de Vries. De vissers steunen de actie van Geurt. Want niks doen, helpt al helemaal niks.