De rust van de Wadden vanuit Termunterzijl

Vakantievierders verblijven overal. Dagblad van het Noorden zoekt ze op deze zomer. Hoe kijken buitenstaanders tegen onze regio aan? Wat vinden ze hier?

Vandaag in aflevering 27: Gerrit Portengen, Berthe Geurts en hun dochters Silke en Madelon uit Weesp. Te gast in Termunterzijl en de oostelijke Wadden.

- Elk jaar even naar Termunterzijl. Gerrit Portengen, Berthe Geurts en hun dochters Silke en Madelon zijn grote liefhebbers van de oostelijke Wadden. En ze zijn kenners, want de familie bestiert vanuit Weesp de rederij Voor de Wind, waarvan hun tjalk Jacobsschelp deel uitmaakt. Ze laten in het hoogseizoen de charters vanuit Muiden/ Weesp over het IJsselmeer even voor wat het is en zeilen dan een paar weken tussen Noordpolderzijl, Termunterzijl, Greetsiel, Borkum, Juist en noem maar op. "We komen ook wel op Terschelling, maar daar lig je vier rijen dik. Het is daar te druk, wij zoeken de rust", zegt Geurts. Voor het tiende opeenvolgende jaar zijn ze op het oostwad. Geurts: "En soms gaan we binnendoor. Dan kom je eens in andere gebieden, of je kunt even naar het Groninger Museum. Maar na een paar dagen gaan we wel weer naar buiten." Portengen: "Het leuke hier is dat je hier binnendoor een sleutel meekrijgt om bruggen te bedienen. De meiden vinden dat prachtig."

De ruimte op het Wad, maar ook op het Groninger land trekt hen. Portengen: "Bij ons woont iedereen op en in elkaar. Alles loopt door elkaar heen, vliegtuigen, auto's, treinen, en daartussen moet ook nog ergens worden gewoond." Geurts vult aan: "Hier heb je het idee van het Franse platteland. Je hebt hier nog boerderijen die door boeren worden bewoond; bij ons wonen er yuppen in."

Het viertal zoekt doorgaans de wat kleinere plaatsen op aan het wad. Daarom heeft Termunterzijl ook de voorkeur boven Delfzijl. Geurts: "Het is hier veel lekkerder." En haar partner: "We maken hier vandaan ook fietstochtjes." Zo belandde Gerrit al eens in Appingedam waar hij hoopte een museum van Brons Motoren te vinden. "Ik ben bij wijze van spreken met die motoren geboren. Ik heb m'n hele leven gevaren. Ik ben op zoek geweest naar Brons. En wat blijkt? Er komt iets van Brons in Rotterdam. Dat begrijp ik niet, want zoiets moet je toch hier hebben?Als je toeristen wilt trekken, moet je dit aanpakken." Ze genieten in Termunterzijl. "Je hoeft je hier heus niet te vervelen. En natuurlijk kun je hier ook nog 'ns een heerlijk visje eten."

Museumpje

De jachthaven van Termunterzijl is via de stormvloedkering altijd open. Bij laagwater staat er één meter water in de geul. In de haven bevindt zich een restaurant en havenkantoor. Er is een museumpje, Golden Zieltje, dat verhaalt over de maritieme geschiedenis van Termunterzijl. Passanten kunnen gebruik maken van een opgespoten stukje strand buiten de dijk. De schepen kunnen ook binnendoor, via het Termunterzijldiep naar het Winschoterdiep.

Geschiedenis

Termunterzijl bestaat sinds 1601. Nadat in het pas gegraven Zijldiep een sluis werd gebouwd en ook nog een kustbatterij werd aangelegd, vestigden zich op die plek mensen. De stormvloed van 1686 (Sint Maartensvloed) verwoestte de eerste sluis. Pas in 1725 werd 'het oude zijlgat' hersteld. In de vorige eeuw werd Termunterzijl belangrijk voor de zeevaart, eerst voor de doorvoer van turf uit de Veenkoloniën. Door de aanleg van het Eemskanaal in 1876 verloor Termunterzijl zijn positie. Het bleef wel een belangrijke vissersplaats. Maar inmiddels is ook de visafslag alweer gesloten en heeft de laatste garnalenvisser zijn boot definitief afgemeerd. Niettemin telt Termunterzijl en het buurdorp Termunten twee uitspanningen waar liefhebbers van heinde een verre een visje komen eten: Westerhuis en Landman.