Rijk vergeet effect molens op Noordzee

Waar gegadigden nu al massaal aanvragen kunnen indienen, behoort Den Haag eerst in beeld te brengen wat het gezamenlijke effect van de molens voor de natuur van de Noordzee is. Het is goed mogelijk dat de schade groter is dan wat Europese natuurregels toestaan.

Bij de beschouwing hoort vanwege de ligging bij de Waddenzee speciale aandacht uit te gaan naar de honderd turbines die ten noorden van Ameland zijn gepland. De commissie voor de milieueffectrapportage heeft dit in een brief gemeld aan staatssecretaris Melanie Schultz van Haegen van verkeer en waterstaat. Zonder een brede inschatting kunnen de energieplannen al snel stuklopen bij de rechter.

Voor de Noordzee zijn 25 locaties voor grootschalige windmolenparken beschikbaar. De turbines kunnen samen 7000 tot 10.000 megawatt stroom opwekken. Dat is meer dan de 6000 megawatt die het kabinet eigenlijk verlangt.

Bedrijven hebben voor de 25 plaatsen meer dan vijftig plannen ingediend. Tot nu toe is de procedure zo dat wie het eerst het papierwerk klaar heeft aan de gang kan gaan.

Een groot struikelblok vormt nog de financiering. Minister Laurens Jan Brinkhorst van economische zaken heeft al aangegeven dat de subsidiepot veel te klein is om de aanvragen te honoreren. Daardoor is de verwachting dat veel parken er vooralsnog niet komen.

In de studie die de commissie op korte termijn van Schultz van Haegen verlangt zal daardoor niet alleen moeten staan wat het effect op de natuur is maar ook hoeveel parken er realistisch gesproken zullen verrijzen. Door daar een betere inschatting van te maken zijn de gezamenlijke gevolgen voor bijvoorbeeld de vogelstand beter in beeld te brengen. Voor de opstelling ten noorden van Ameland hebben zich twee bedrijven gemeld.