Natuurclubs vrezen strijd om zeemolens

De afgelopen maanden zijn tientallen vergunningaanvragen voor windparken ingediend, terwijl er maar 22 plekken beschikbaar zijn. Officieel liggen er nu 54 claims bij Rijkswaterstaat, officieus al meer dan 70. Voor de kust van Ameland en Schiermonnikoog zijn plannen voor parken met meer dan honderd molens in de maak.

De wildwesttaferelen worden volgens natuurorganisaties in de hand gewerkt door het principe 'wie het eerst komt, het eerst maalt'. Initiatiefnemers nemen het zekere voor het onzekere. Eerst claimen, daarna kijken of het plan uitvoerbaar is. Zo zijn er volgens Stichting De Noordzee veel aanvragen ingediend die nauwelijks serieus te nemen zijn. Projectleider Eddy van Well: "Er zit veel kaf tussen het koren."

Op sommige plekken in de Noordzee waar volgens Rijkswaterstaat mogelijk windparken verrijzen, liggen inmiddels drie of vier claims. Wie buitengaats windparken wil bouwen, begint de vergunningprocedure met het indienen van een startnotitie voor een milieueffectrapportage.

Het principe 'wie het eerst komt, wie het eerst maalt' betekent niet automatisch dat de eerste claimlegger ook de vergunning krijgt. Want als het milieurapport niet deugt, krijgt nummer twee, of later nummer drie, een kans.

De visserijsector beziet de claimgekte met lede ogen. Woordvoerder Ben Daalder: "Het is waanzinnig. Blijft er in de toekomst voor ons nog een beetje ruimte over? Men moet niet denken dat de vissers zich van de Noordzee laten duwen. We zullen alles doen om onze belangen veilig te stellen."

Directeur Matthieu Kortenoever van E-Connection meent dat Daalder zich druk maakt om niks. " Zelfs als op alle 22 plekken windparken worden gebouwd, gaat het om minder dan 10 procent van het Nederlandse deel van de Noordzee. Er blijft genoeg viswater over."

Stichting De Noordzee, Stichting Duinbehoud, Milieudefensie, en Vogelbescherming Nederland vrezen het ergste voor de Noordzeenatuur. Ze willen dat de overheid corrigerend optreedt.