Baggeren en peilen op het Wad

Gepubliceerd op 30 april 2005OverheidAangemaakt door Leeuwarder Courant (door Paul Achterberg)

BUITENPOST

Het nieuw gevormde district Waddenzee van Rijkswaterstaat strekt zich uit van Den Helder tot aan de Duitse grens.

Jaarlijks wordt €1 miljoen gestoken in het bevaarbaar houden van vaarroutes en het opmeten van de zandige eilander kustlijn.

De vaargeulen voor de veerboten naar de Waddeneilanden en de zeegaande routes voor de beroeps- en pleziervaart zijn de rijkswegen van de zee. Rijkswaterstaat heeft de plicht die te onderhouden. Jaarlijks wordt 570.000 kubieke meter bagger uit de vaargeulen gehaald en nog eens 500.000 kuub zand.

In principe wordt bij het baggeren de natuurlijke geul aangehouden. Breedte en diepte zijn per vaargeul verschillend. Die varieert van 40 meter breed en 3,5 meter diep (de vaargeulen naar Ameland en Schiermonnikoog ) tot 120 meter breed en 5 meter diep (de slenk naar Terschelling).

,,Als je de natuurlijke maat niet aanhoudt, krijg je problemen met de stroomsnelheid. Het is dus zaak de juiste balans te vinden tussen breedte en diepte van een vaargeul'', weet Jan Zwierstra, hoofd van de afdeling planning en onderhoud bij Rijkswaterstaat.

Zorgenkindje is de route Holwerd-Ameland. Daar moet door het nabijgelegen wantij vier keer per jaar, gedurende vijf tot zes weken, worden gebaggerd, vooral nabij de haven van Holwerd.

Boven water gehaald zand wordt verkocht, bagger wordt in zogeheten stortvakken gedumpt. Dat zijn plekken waar de blubber door de stroming vanzelf naar zee gaat.

Rederijen noch pleziervaart dragen bij in de baggerkosten. ,,Zie het als subsidie op het bootkaartje. Dat zou anders meer moeten kosten.''

Door de dynamiek van het Wad weet Rijkswaterstaat eigenlijk nooit precies waar het aan toe is met de geulen en zeebodem. Zeker als een storm de wadbodem een ander aanzien geeft.

Daarom zijn de Siege en de Gemma (Holwerd), de Amazus (Delfzijl), Regulus (Lauwersoog), Blauwe Slenk (Harlingen) vrijwel elke dag op pad om vaargeulen en zeebodem te loden. De meetvaartuigen zijn computergestuurd. Via een ingenieus systeem wordt de kustlijn van de eilanden, de zogeheten kustloding, in kaart gebracht.